Ik wil je meenemen in een visie over wat we ‘de nieuwe aarde’ noemen.
En als je googled op ‘de nieuwe aarde’, dan kom je als eerste bij het boek van Eckhart Tolle met diezelfde naam. Maar Eckhart heeft deze uitdrukking niet bedacht, het komt namelijk regelrecht uit de Bijbel, waar het niet gaat over deze letterlijke wereld maar over een eeuw of een tijdperk. En staan we niet aan het begin van een nieuwe periode in de geschiedenis?
De nieuwe aarde, deze nieuwe tijd, staat voor een nieuwe manier van leven. Een wereld die we zelf creëren door hoe we waarde toevoegen aan ons eigen leven en dat van anderen. Met dit in onze gedachten kunnen we samen bouwen aan een nieuwe toekomst met een nieuwe economie en een nieuwe manier van leven.
Een droom en een stem
Ik ga een heel simpel voorbeeld noemen uit mijn eigen leven. Ik kreeg twee jaar geleden (in het begin van de pandemie in 2020) de droom om een healing center te starten op een bijzondere plek. Toen ik de Stem in mijn binnenste dat tegen mij hoorde zeggen begon ik hardop te lachen. Deze ingeving was voor mij compleet vreemd en kwam uit een veld van buiten mijn normale gedachtenpatroon. Maar ik werd diep geraakt in mijn gevoelswereld. En ik voelde er ook vreugde bij. Vreugde is een teken van wat waar. Ik voelde ook een soort vuur in mij branden, maar ik had werkelijk waar geen idee hoe ik dit zou moeten doen. Het overkwam me onverwacht en ik was er eigenlijk best wel door overrompelt. Alsof ik een onuitvoerbare opdracht had gekregen. Kort daarna kwamen er uit onverwachte hoek gebeurtenissen op mijn pad en synchroniciteiten die in verband stonden met wat ik de Stem had horen zeggen. Het was alsof ik naar een film keek die zo voor mijn ogen afgespeeld werd waarvan de puzzelstukjes in elkaar leken te passen.
Maar na verloop van tijd waren er omstandigheden waardoor het leven het weer overnam. Want het leven is het leven. En ik denk dat dat vaak zo gaat en wellicht ook zo gebeurt voor een reden. En misschien herken je het ook wel. Daardoor verwijs je zo’n blikseminslag van inspiratie later toch maar door naar het land van de wonderen uit je eigen wonderlijke wereld. Dus ja, die gedachten speelde ook in mij. En inderdaad het leven ging door.
Dus door omstandigheden had ik het gewoon losgelaten. Losgelaten als in de zin van dat ik ook heel goed besefte dat het ook eigenlijk niet van mij was. Ik zat er niet aan vast en er hing ook niks van af. Dat geeft altijd een enorm gevoel van ruimte. Ik voelde dat deze droom dan wel aan mij gegeven was, maar niet mijn eigendom was.
De scheppende kracht van woorden
Maar het zaadje werd geplant. En twee jaar later ben ik de Stem en de droom niet vergeten. En dat is een kwetsbaar gegeven. Je dromen delen dat doe je niet zomaar met deze of gene. En tegelijkertijd weten we dat het delen van je dromen enorm krachtig kan zijn doordat woorden scheppende kracht hebben. Woorden zetten dingen in gang. Zo kan ik vele voorbeelden uit mijn eigen leven noemen waar ik zag hoe we door onze woorden onze ervaringen scheppen.
Maar wat ik wilde illustreren is dat de nieuwe aarde gaat over het creëren van waarde. Over wat we kunnen toevoegen aan het leven op deze planeet voor het hoogste goed van de mensheid en onszelf. Het gaat over dat wat werkelijke waarde heeft in de echte wereld.
De jungle
Ik kom uit een familie van ondernemers. De Pietersen waren vrijwel allemaal actief in de drukwerk en uitgeverswereld, wat ooit een bloeiende bedrijfstak was. Mijn opa groeide op na de oorlog en van hem leerde ik dat ondernemen gaat over het helpen van anderen, maar ik kon de werkelijke waarde van die woorden pas begrijpen toen ik op mijn 39ste verjaardag (anderhalf jaar geleden) alleen thuis was in ons huisje in het zuiden van Bali. En door de stilte in huis en de stilte die op dat moment ook in mezelf ontstond, keek ik naar buiten. En opeens gingen mijn ogen open voor een tafereel wat al een aantal weken in onze achtertuin aan de hand was. Maar omdat ik zo druk bezig was met mezelf en mijn leven, had ik nog niet de moeite genomen om met aandacht te kijken. Want wat er gebeurde was dat er de weken daarvoor opeens mensen in de jungle achter ons huis kwamen. Ze brachten daar overdag hun tijd door en ze werkten wat op dat stukje land. En de vrouw met haar baby speelde op haar telefoon de meest prachtige muziek. Deze had ik al een paar keer opgemerkt zonder er verder veel aandacht aan te geven. En zo was deze familie iedere dag in die tuin aan het werk. De jungle werd langzaam omgetoverd tot een prachtige tuin. En ik zag dat pas op dat moment.
Een les op mijn verjaardag
En omdat het mijn verjaardag was, en ik alleen thuis was, besloot ik dat ik mocht doen op mijn verjaardag wat ik wilde, dus ik besloot om met de jongeman te praten die in de tuin werkte. Ik denkt dat hij ergens in de twintig was. Het enige probleem was dat hij geen Engels sprak dus communiceerden we via Google translate. Het zijn juist dit soort momenten dat ik me intens dankbaar voel voor technologie. Dus ik begon te typen dat het me opgevallen was dat zijn vrouw zulke prachtige muziek afspeelt. En zo raakten we ook aan de praat over dat ze vanuit Sumatra naar Bali waren gekomen om hier te werken om een beter bestaan voor zichzelf op te bouwen. Al pratende merkte ik dat ik van die jongen en van dit contact genoot. En ik als westerling zat daar in mijn witte t-shirt en hij zat naast mij in zijn vuile t-shirt. Ik voelde even alsof er geen verschil was tussen hem en mij. Wij waren gewoon twee mannen die op dit moment door het lot bij elkaar gebracht waren en met elkaar op een stoepje zaten. En tegelijkertijd werd ik me ook bewust van het feit dat IK voor HEM een westerse blanke man was. Een boule. En dat IK hier de vreemde was die de taal niet sprak. Zo ontdekte ik ook weer dat elk verhaal altijd twee kanten heeft en dat er nooit een objectieve waarheid is over wat ik ga vertellen en over AL onze ervaringen in dit leven.
En toen we zo over die tuin praatten en wat ze gingen verbouwen hadden we een heel gesprek over de bladgroenten die ze wilden groeien. Zij wilden de groenten verkopen want de tuin was groot genoeg. En toen ik ging doorvragen over wat hij van plan was bleek uit het gesprek dat hij geen echt idee had van de waarde en het verkopen van wat hij wilde verbouwen. Ook wist hij niet het verschil in waarde tussen groente en fruit. Een verschil dat IK wel opmerkte. En het was op dat moment dat ik even de geest van mijn opa ervoer waardoor ik ook even in de stoel van de leraar ging terwijl ik tegelijkertijd zelf de leerling was. En opeens voelde ik in mezelf de boodschap die mijn opa door zijn leven mij had meegegeven. Ook al had hij die woorden zelf nooit zo letterlijk uitgesproken. Namelijk: dat ondernemen gaat over hoe we elkaar verder helpen als mensen. Mijn opa was namelijk ook altijd bezig met mensen te helpen in allerlei situaties en landen. En dat deed hij op een hele praktische manier.
Dus ik besefte me: ik zit hier alleen op mijn verjaardag en wat gebeurt hier eigenlijk? Een verjaardag is een belangrijke dag omdat deze wat zegt over je begin en over waar je vandaan komt. En het was alsof ik opeens met andere ogen ging kijken. Ik noem zo’n moment ook wel een levende droom. Een levende droom is een situatie of gebeurtenis in je leven die gecreëerd wordt door je hoger Zelf of door je gidsen of helpers omdat ze je iets willen laten zien. Namelijk iets wat je moet ontdekken omdat het belangrijk is op je levenspad. Meestal is het leven zelf onze grootste leermeester en spiegel. Dus ik voelde op dat moment als het ware de geest van mijn voorvader, mijn opa, opkomen en ik begon daardoor dingen over mezelf te begrijpen. En ik vroeg me af wat ik kon doen.
Met andere ogen kijken
Dus ik ging met hem het gesprek aan. Het mij was opgevallen dat groenten hier vele malen goedkoper zijn dan fruit. En omdat fruit voor de locals prijzig is, kopen ze het niet uitbundig. Maar toeristen en westerlingen kopen het wel. Dat was hem natuurlijk nog nooit opgevallen want hij let daar niet op. Maar ik let er wel op omdat ik het interessant vindt om te zien hoe er twee economieën zijn op het eiland en hoe deze beide naast elkaar bestaan en overlappen. Ik zag ook hoe leerzaam het voor mij was om eens in een andere wereld te stappen. Vaak ga je dan ook met andere ogen te kijken. Het staat of valt denk ik met je openstellen voor wat je waarneemt zonder er een oordeel over te hebben of ergens iets over te vinden. En vaak is het zo dat je pas werkelijk zicht krijgt op iets als er iemand van buitenaf mee kijkt. Omdat je bepaalde zaken gewoon niet ziet. Zo heb ik al veel hulp mogen ontvangen in mijn leven op belangrijke momenten dat ik niet wist wat ik precies moest doen. We zien ook in bedrijven dat als er iemand van buitenaf komt, dat hij of zij soms heel scherp kan zien wat er moet veranderen. Vaak heeft dat dan te maken met het grote plaatje over iets buiten ons eigen gezichtsveld. Dat zijn vaak de waardevolle en transformerende inzichten.
Educatie is levenservaring doorgeven
Het opdoen van eigen levenslessen en het doorgeven van wat we zelf door ervaringen leren in het leven zie, ik als de belangrijkste vorm van educatie voor de mens. En van oudsher geven wij van generatie op generatie inzichten en ervaringen door, goede en minder goede. Uiteindelijk geven wij onszelf door. Ik hoorde eens een Engels gezegde wat zegt: you teach what you know, but you reproduce who you are. Zelfs als de persoon, zoals mijn opa al overleden is. Het mooie is dat we allemaal op allerlei gebieden wijs worden door wat we door eigen ervaring meemaken in het leven zelf. En daarin zie ik ook nog heel veel kansen voor mensen die op zoek zijn naar zingeving en hoe ze kunnen bijdragen in deze wereld. Dit is ook een van de redenen waarom ik het waardevol vond voor mijn kinderen om in het buitenland te wonen. Omdat ik zelf veel geleerd heb door met andere mensen en culturen en andere manieren van denken in aanraking te komen.
Wat we vooral leren van mensen met levenservaring is dat ze ons helpen om de dingen anders te zien. Want je moet eerst anders gaan kijken naar jezelf en je situatie voordat je een verandering kunt ervaren. De meeste van ons zitten toch nog ergens vast in onze eigen gedachtenpatronen. Educatie gaat niet om kennis uit een boek, maar om doorleefde ervaringen, want DAT is hoe we wijs worden. Educatie is dus ook: wat zie jij en wat zie ik? En zien we wel het hele plaatje? Het zijn vragen die ik mezelf regelmatig stel over mijn eigen leven en zeker ook als het gaat om wat er in de wereld gebeurt, maar dat terzijde.
Twee dingen
Terug naar het fruit. Het duurde een tijdje voordat het kwartje bij hem viel dat als hij fruit zou verbouwen dat hij die dan ook kon verkopen. En dat het rendement op fruit veel groter is dan voor de groenten. Dat heb ik hem voorgerekend. Ik vroeg hem of hij wel eens fruit had verbouwd. Uiteindelijk bleek dat hij precies wist hoe hij meloenen moest laten groeien. Daar werd ik blij van. Ik dacht, als ik hem kan helpen om meloenen te verbouwen, dan kan hij die verkopen en daarmee is hij geholpen. Want het is tastbaar en hij heeft er wat aan. En dat stukje voelde ik dat van mijn opa kwam. Het zou kunnen dat ik zelf enthousiaster was dan hij, maar even later bleek dat hij enorm twijfelde of hij de meloenen überhaupt wel kon verkopen. Wat bleek: hij kent zelf geen mensen die meloenen kopen en eten. En zoals ik al zei kopen de locals weinig fruit. En toen ging ik opeens een paar dingen heel helder zien. Namelijk dat er twee dingen belangrijk zijn in dit kader: namelijk invloed en wie je kent. Want als je geen netwerk hebt en je hebt geen invloed (en invloed betekent zoals ik het bedoel simpelweg dat je betrouwbaar bent en dat er naar je wordt geluisterd) dan kun je niet veel. En toen zag ik opeens hoe je invloed kunt inzetten om elkaar te helpen. En dat is in wezen de aard van ondernemen, namelijk elkaar verder helpen. Dit principe van invloed en je netwerk zien we ook op wereldschaal rondom vriendjespolitiek. En helaas is dat meestal voor eigen gewin. De principes waarop onze realiteit gebouwd is zijn neutraal en kunnen we zowel positief als negatief inzetten. Maar het principe werkt voor ieder levensgebied.
Meloenen
Dus ik zei tegen hem: nou, ik wil zelf wel meloenen van je kopen EN ik heb heel veel vrienden hier. En als ik ze vertel dat mijn buren hele bijzondere en lekkere meloenen hebben die groeiden terwijl je vrouw met een baby op haar arm prachtige helende muziek in de tuin speelt, dan denk ik dat ze jouw meloenen zeker willen kopen. En dat vond hij een goed idee. Hij vertrouwde mij op mijn woord. Vervolgens ben ik naar de markt gescootert om allerlei zaden, tuinaarde en tuinpotten te kopen voor de moestuin. En natuurlijk veel verschillende soorten meloenzaden. Ik had nog een halve watermeloen in de koelkast liggen dus toen ik terugkwam hebben we die samen aangesneden en met de hand opgegeten op het stoepje met voor ons de moestuin in de jungle. Een bijkomstigheid van dit contact was dat we de weken daarop meer contact met elkaar kregen waar we voorheen nog vreemden van elkaar waren (ondanks dat het gebrekkig was qua taal) en dat ook mijn kinderen op blote voeten in de tuin gingen kijken.
Het was voor mij een bijzondere verjaardag omdat ik voor mijn gevoel even les kreeg van mijn opa over waar het leven nu echt over gaat. Doordat ik verbinding maakte met wat er hier en nu in mijn eigen realiteit, in mijn achtertuin, gebeurde. En waarvoor ik geen oog voor had gehad tot dit moment op mijn verjaardag.
En opnieuw zag ik dat uiteindelijk alles wat we doen in het teken kan staan van het uitwisselen van waarde. Waarde waarmee we elkaar verder helpen om ons leven op deze aarde aangenamer en leuker te maken. En waarschijnlijk gebeurt het vaak al zonder dat we het doorhebben, maar het helpt om dit bewustzijn te ontwikkelen omdat het ons versterkt in een visie voor ons leven EN voor wat voor soort wereld we willen creëren en wat voor herinneringen we willen achterlaten.
De uitwisseling van waarde
Het zette me ook aan het denken over de waarde uitwisselingen in mijn leven. Over de balans tussen geven en ontvangen en over iets terugdoen voor elkaar. Het lijkt er op dat we steeds meer in een samenleving zijn beland waar het ieder voor zich is. Waar we allemaal hard werken voor onszelf, maar waar het omzien naar elkaar naar de achtergrond is geraakt mede door de prestatiegerichte mindset. En ook zien we dat er steeds meer mensen zoekend zijn naar zingeving en voldoening. En als ik het dan even puur over werk heb wil ik je het volgende voorhouden. Welke waarde wil jij toevoegen? Is dat iets waar je mee bezig bent? En hoe maak je daar ruimte voor?
Je plek vinden in het leven
Als je enigszins een klik met mij voelt en je bent zoekende in je leven dan kan ik wellicht iets voor jou betekenen. Ik kan met jou op reis gaan om je te helpen ontdekken waarom jij hier op deze aarde rondwandeld en wat je te doen hebt, zodat je richting en purpose gaat ervaren in je leven. Het Human Design systeem heeft daarin voor mij veel in betekent en dat wil ik graag doorgeven aan anderen. En door dat proces met jezelf en met mij aan te gaan help ik jou bij het vinden van je plek en de volgende stap in je leven en jij helpt mij op jouw beurt weer om me dichter bij mijn droom te brengen om een healing center te starten. En als het goed is kom ook jij steeds dichter bij het leven wat werkelijk voor jou bedoeld is.
Soms is het goed om te weten waar je dingen voor doet. En we willen denk ik allemaal zaaien in vruchtbare bodem. En zo helpen wij elkaar stapje voor stapje verder in het leven en voegen wij waarde toe die zich vermeerderen kan. Je kan dit bij ieder levensgebied toepassen. Hoe draag ik bij en hoe ontvang ik? En waar zaai ik wat ik ontvangen heb. Daarmee zaaien en oogsten wij in ons leven en in de aarde. En is er balans tussen die twee? Dat is een mooi zelfonderzoek.
De nieuwe wereld
En zo stel ik me de nieuwe wereld voor. Dat we allemaal op onze eigen manier en met onze gaven en talenten bijdragen om het leven op deze aarde mooier en liefdevoller te maken. En als we onze heartset en onze mindset in overeenstemming brengen met elkaar, dan is er nog volop te dromen en te verwezenlijken waarmee jij en ik zelf die nieuwe aarde vorm kunnen gaan geven. Ik geloof echt dat we dat met elkaar kunnen doen. Vanwege de eenvoudige reden dat we allemaal betekenis willen ervaren en liefde. Want dat maakt het leven op deze planeet de moeite waard. En als we dat ervaren en daarin onze plek innemen kunnen we ook weer met dankbaarheid en voldoening iets van onszelf achterlaten in de herinneringen van onze kinderen en kleinkinderen. Zoals mijn opa dat voor mij deed. Some call me a dreamer, zingt john lennon, in het nummer imagine, wat volgens mij een van de mooiste liedjes is aller tijden, en ik geloof dat wij zelf het paradijs op aarde kunnen brengen. En ik ben heus niet naïef, maar ik voel wel heel sterk dat het ergens moet beginnen. Dus als je je weg in het leven nog niet hebt gevonden, draag dan bij aan het meest simpele wat we allemaal kunnen doen, en dat is liefde ontwikkelen voor en in jezelf en voor alles wat leeft. Want alles wat deze aarde en ons leven mooier maakt, komt uiteindelijk voort uit de liefde. En ik besef me dat dit voor sommigen wellicht wat zweverig klinkt, maar ik vermoed dat iedereen diep van binnen wel kan voelen, dat dit de weg is.
P.S.
De tuin ging de eerste weken enorm vooruit en de plantjes groeiden. Totdat de moesson kwam. Ik was jarig in oktober en vanaf december kwam er zoveel regen dat de moestuin daar niet tegen bestand was. Na vier maanden dagelijkse tropische buien, was de tuin zo goed als verdwenen en onbegaanbaar geworden door de jungle die het gewoon weer overnam, inclusief slangen. Ook dat hoort bij het leven. En zo leerde ik ook dat er meer nodig is dan alleen met goede moed ergens aan beginnen. De timing is ook van belang. Maar het herinnert me wel aan de mogelijkheden en de ervaringen die alleen kunnen ontstaan wanneer je ergens daadwerkelijk aan begint. Misschien kan dit verhaal je helpen om zelfs je vervlogen dromen niet te snel op te geven. En ALLES, inclusief je tegenslagen, te zien als een geweldige leerschool van het leven. Een leerschool waardoor we allemaal wijzer worden en je de opgedane ervaringen kunt toepassen in je eigen leven en kan doorgeven aan anderen die er ook hun voordeel weer mee kunnen doen.
En ik dacht, ik schrijf het maar eens op. Ik wens je nog een hele fijne dag.