het gevoel van machteloosheid (disempowerment) is vaak de grootste blokkade op je reis naar vrijheid en groei. Maar hoe komt dat en wat doe je er aan?
Machteloosheid is een gevoel dat je belemmert om in de richting te gaan die je wilt.
Je kunt op het ene gebied van je leven erg sterk zijn en je op een ander gebied erg machteloos voelen. En het kan met tijd en omstandigheden veranderen.
Machteloosheid is een geconditioneerd gevoel. Het is een state of mind die de meesten van ons hebben ontvangen als een bijproduct van onze ouders, ons schoolsysteem en onze samenleving in het algemeen. We krijgen voortdurend te horen wat we moeten doen en hoe we moeten denken. Elke familie, sociale, religieuze, spirituele, academische en politieke groep waar je deel van uitmaakt, heeft zijn eigen reeks overtuigingen die je dient te onderschrijven wil je je emotioneel thuis voelen bij de groep. En als je dat doet, krijg je er veiligheid voor terug. Dat is namelijk de kracht van de groep. Je beschermt elkaar. De groep geeft je veiligheid in ruil voor je loyaliteit. Je wordt mentaal, emotioneel en financieel ondersteunt. Zo werkt het. We zijn per slot van rekening erg tribale mensen.
De meese politieke leiders zijn niet autonoom. Ze kunnen erg krachtig klinken. Maar ze zijn zwak. De meeste van onze leiders zijn slechts een woordvoerder van een andere agenda die zij dienen. Iemand, of een systeem, met nog ietsje meer macht. Die ‘krachtige’ leiders zijn helemaal niet machtig. Het zijn vaak gewonde kinderen die zich alleen krachtig voelen omdat ze onderdeel zijn van de groep en die energie ondersteunend is. En als ze hun standpunt veranderen, als ze uitstappen, worden ze verstoten en letterlijk ont-kracht uit hun rol als leider. Daarom is het zo moeilijk voor hen om te veranderen van standpunt. Dat zie je vooral bij politici en religieuze leiders.
Hoe dieper je in een systeem zit hoe moeilijkst het is om er uit te breken. Familiesystemen, politieke systemen, enzovoots. Het systeem neemt bezit van je denken. Als een virus doet het zijn werk. Zo blijven mensen hun hele leven gevangen in het spel en blijven zij die energie van een bepaald (geloofs)systeem dienen.
Maar laten we niet met de vinger naar hen wijzen. Wij zitten allemaal, tot op zekere hoogte, gevangen in hetzelfde mechanisme. Dit is namelijk hoe sociale, religieuze en politieke systemen werken.
Het gaat er nu om dat wij de weg naar empowerment terug kunnen vinden. Dat is de weg naar ware bevrijding.
Valse veiligheid loslaten
Alleen wanneer we bereid zijn om de valse veiligheid van onze overtuigingen en de groepen en systemen waar we ons mee identificeren achter ons laten, kunnen we echte empowerment vinden en ontdekken wie we zijn en waar we van gemaakt zijn. Het is de weg naar zelfkennis en naar vrijheid.
Echte empowerment is iets waar we voor moeten strijden want het wordt je niet zomaar op een presenteer blaadje gegeven. De maatschappij dicteert, scholen dicteren, ouders dicteren, de regeringen van de wereld dicteren. Er zijn energieen actief die je op je plek willen houden, klein en braaf.
Maar uiteindelijk worden we allemaal geroepen om ons eigen pad in het leven met moed te gaan bewandelen. Ook al is het spannend en voelen we angst en onzekerheid. De vraag is of we ons daar door moeten laten tegenhouden.
Als we naar de fluistering van ons hart luisteren, en aan de andere kant van onze angsten en kleine denken komen, dan vinden we ons ware Zelf en onze kracht. Dan kunnen we gaan leven waarvoor we gekomen zijn.
Mensen in hun kracht kennen zichzelf.
Mensen in hun kracht weten wat ze willen
Mensen in hun kracht staan voor waar ze in geloven.
Mensen in hun kracht leven het leven dat ze zelf kiezen.
Mensen in hun kracht nemen niet alles aan voor waarheid maar onderzoeken waar zij zelf staan.
Mensen in hun kracht zijn niet gemakkelijk te controleren en te manipuleren.
Mensen die in hun kracht staan laten zich niet tegenhouden door wat anderen denken.
De weg naar empowerment is de weg van het hart.