Er is één zin die de afgelopen jaren met regelmaat als een soort mantra door mijn hoofd galmt. Bij iedere stap die ik zet op weg naar meer vrijheid. Bij ieder beetje angst wat ik voel om buiten mijn comfortzone te gaan. Bij iedere nieuwe en spannende beslissing die me dichter bij mezelf brengt. Het is mijn rocket fuel geworden bij de grote veranderingen in mijn leven afgelopen jaren en dat is het nog steeds:
ACTIONS SPEAK LOUDER THAN WORDS
Woorden hebben kracht, daden veranderen je leven.
Hoe vaak heb je al teruggekeken op je leven en je dromen en gedacht: ‘HAD IK TOEN MAAR…’
Er zijn legio mensen die zeggen dat ze het wel anders willen, en zichzelf daarna gelijk buiten spel zetten door hun eigen ´ja maars…´
Ja maar, nu kan het niet meer (dacht ik ook 🙋♂️)
Ja maar, nu heb ik kinderen (dacht ik ook 😝)
Ja maar, ik heb niet genoeg geld (er is nooit genoeg geld😳😝)
Ja maar, nu is niet het goede moment. (is het nooit 🙃)
Ja maar, ik wacht tot het beter wordt (weet je niet)
Tot de crisis voorbij is. (kan heel lang duren)
Tot de kinderen groot zijn (duurt ook lang)
Tot ik met pensioen ga (duurt nog langer)
Tot een volgend leven dan maar…
Er zijn drie dingen die mij geholpen hebben om een einde te maken aan deze eindeloze belemmerende overtuigingen.
1. Mijn verlangens eerlijk aankijken
2. Mijn angsten onder ogen komen.
3. Mijn controledrang en ‘zekerheden’ loslaten.
En toen een optelsommetje gemaakt over hoe ik wilde leven en wat mij het een of het andere waard was.
Toen ik dat helder kreeg voelde ik voor het eerst dat ik een keuze had om dit spel van het leven echt te gaan spelen. Door het leven aan te gaan kan ik ook iets met mezelf aan gaan. En dus groeien. Dat is een prachtige ervaring om te voelen. Zowel opwindend als spannend.
Heel veel jaren heb ik gewoon wat meegedaan in het leven. Ik speelde wat op safe. Kijken vanaf de zijlijn. Meedoen in het spel van anderen. Een beetje hier en daar.
Ik heb niet alle antwoorden en ik ben zelf ook op een ontdekkingstocht op dit grote avontuur van het leven.
Maar op safe spelen was niet meer bevredigend. Ik wilde geen genoegen meer nemen door te leven met het knagende gevoel dat er meer in zat, terwijl ik ook nog bang was om het gaspedaal in te trappen.
Op de autobahn van het leven…
En weet je wat ik voelde? Kiezen om te leven IS hartstikke spannend, EN ook het mooiste en opwindendste wat er is. Dat gaat op een diepere laag over jouw bestaansrecht hier op aarde en je plek innemen (gaan staan) in het grotere geheel.
In deze tijden van Corona kun je je heel makkelijk laten meevoeren in de waan van de dag. Weg van jezelf, weg van je innerlijke weten, en weg van wat je hier werkelijk te doen hebt. Genoeg afleiding om je in te verliezen. En toch is het nu de tijd om de ‘rising jedi’ te zijn, om op te staan, om te voelen wat je echt wilt doen, daarmee contact te maken en dan actie te ondernemen.
Laat je niet gek maken door de wereld om je heen.
Wat zijn jouw wensen en jouw verlangens?
Wat zijn je grootste angsten?
Wat ga jij daarmee doen?
Ik hoop dat je dan net als ik gaat merken dat je verlangen naar ervaringen, groei en ontwikkeling groter wordt dan je angsten. Het is zoiets als springen met een bungeekoord. Je moet over dat randje heen. En dan vlieg je. En dan kan het nog steeds eng zijn, maar je kan niet meer terug. En, geloof me, dat wil je ook niet.