Ik stelde mezelf onlangs de vraag: sta ik nog achter mijn keuzes?
En ik besefte me direct dat het een belangrijke vraag is. In mijn visie is persoonlijk leiderschap een kwestie van achter jezelf en je eigen keuzes staan.
Bijvoorbeeld: ik besloot tien jaar geleden om geen vlees meer te eten. En ik ging bij mezelf na of ik toen volledig achter die keuze stond en nog steeds sta. Want ik wilde weten of die keuze echt van mij was en niet door conditionering of andere beïnvloeding was genomen. En ik wilde weten waar ik dan nu sta.
Zo ging ik nog meer keuzes langs die voor mij persoonlijk relevant zijn in mijn leven.
De kern is denk ik: sta je (nog) achter wat je doet en hoe je leeft?
Alle keuzes, waaronder gewoontes, bepalen een richting. En ik weet van mezelf, en van mensen die ik spreek, dat (grote) keuzes maken soms enorm lastig kan zijn, vooral wanneer je alles gaat over analyseren. Maar ook relatief kleine keuzes zijn soms lastig. De reden daarvoor is dat we vaak niet goed weten waar we op moeten vertrouwen en dat we ook onszelf niet goed genoeg kennen. Inzicht in ons eigen beslissingsproces en de rol van conditionering en beïnvloeding van de mind kan enorm veel helderheid geven over waar je mind je saboteert en wat de intelligentie van je lichaam/hart je ingeeft.
Niet zozeer om keuzes als goed of fout te bestempelen, maar om te leren van ons eigen leven en als een manier om onszelf en onze plek in het leven, beter te leren kennen.
We komen vaak in situaties terecht, zonder er heel bewust over na te denken wat dat met ons doet. Je zit bv weer bij een verjaardag of dat feestje, of een kantoor waar je eigenlijk niet wilt zijn. Hoe is dat beslissingsproces dan gelopen? Maar ook: wie laat je in je leven toe en wie niet bijvoorbeeld?
De artistieke leiding nemen?
Inzicht in onze keuzes gaat over ons zelfbewustzijn en het besef dat ook kleine keuzes er toe doen. Want kleine keuzes zetten de toon voor grote keuzes en zijn de eerste stap naar meer regie in je leven. Regie is iets anders dan controle. Een van de betekenissen van regie in de Dikke van Dale is het nemen van de artistieke leiding. Ik vind dat een prachtige omschrijving. Ervaar ik nog de artistieke leiding over mijn leven? Of word ik geleefd door anderen, door de klok of door constante druk die ik mezelf opleg? Een andere betekenis van regie is sturing geven.
Onbewuste patronen bepalen
Doordat we vaak onbewust in patronen vervallen en vanuit die patronen ons leven leiden, zou je ook kunnen stellen dat de meeste van onze keuzes op een onbewust niveau worden gemaakt.
Wanneer je de onbewuste patronen bewust maakt, dan pas kun je weten of een keuze (of gewoonte) echt van jou is, of bv ingegeven door je omgeving. Verslavingen laat ik hier even buiten beschouwing.
En dan is de tweede vraag pas of je ook zelf, vanuit wie je nu bent, nog steeds achter die keuze of gewoonte staat. Relaties moet je soms onder het vergrootglas leggen. Is deze relatie of vriendschap nog voedend en is er wederkerigheid? Dient het contact mij en de ander? Of moet er iets veranderen?
Emoties als leermeester
In mijn eigen reflecties op mijn keuzes, voelde ik ook dat je, wanneer je keuzes en gewoontes onder de loep neemt of evalueert, dat je dat niet vanuit of in een emotie moet gaan doen. Want emoties zijn vaak een momentopname en veranderlijk. Ook al geven ze in het moment wel feedback over wat er in je leeft. Dat maakt emoties, waaronder triggers, ook tot (potentieel gezien) een van onze grootste leermeesters.
Het in contact staan met je eigen emoties en de subtiele sensaties van je lichaam, (die bv aangeven of je gespannen bent) en die leren kennen, is al een grote vooruitgang bij een beslissingsproces. Omdat je dan gaat opmerken en waarnemen, wat er in je gebeurt.
De vraag of een keuze goed voelt, gaat niet over emoties, maar is een manier om jezelf voorbij de mind en ratio te brengen. Er is namelijk veel meer wijsheid in ons lichaam dan we beseffen.
Afwijken van de norm
Wanneer je de keuzes van je omgeving en je eigen leven gaat zien als de norm, als wat normaal is, en je je altijd min of meer gevoegd hebt, dan ga je bij iedere afwijking, wat vaak ook jouw uniekheid laat zien, denken dat er iets mis met je is. Omdat je geleerd hebt dat je niet moet afwijken. Of je voelt je een slachtoffer (dan ervaar je geen regie) van wat je overkomt. En in sommige gevallen overkomen dingen ons ook. Het ene sluit het andere niet uit wat mij betreft, maar in beide gevallen gaat het toch over jouw eigen leven.
Echter, de kracht van onze soort, is dat we het vermogen hebben om te differentiëren, en differentiatie wordt alleen zichtbaar door de keuzes die we wel of niet maken.
Wat maakt je uniek?
Ik vind het belangrijk dat mensen informatie praktisch kunnen toepassen. Je hoeft geen Human Design te studeren om na te gaan welke keuzes je maakt vanuit conditionering of beïnvloeding. Het enige wat het vraagt is een open zelfonderzoek. En de durf om waar nodig je koers bij te stellen.
Human Design kan je wel veel meer inzicht geven in hoe dit proces specifiek voor iemand werkt. Het wordt ook wel de wetenschap van differentiatie genoemd, omdat ieder mens geboren wordt met definitie. Je zou definitie je genen kunnen noemen, je nature, maar het is meer dan dat. Het is het unieke pakketje wat je hebt gekregen wat jouw jouw maakt. Je eigenheid, en je mogelijkheid om die definitie verder te ontwikkelen op een geheel eigen manier. Alles in ons ‘design’ wat niet gedefinieerd is, dat zijn aspecten van onze persoonlijkheid, is open. Openheid is dat wat door de buitenwereld ingekleurd wordt omdat we er ontvankelijk voor zijn.
De rol van openheid
De mens is ontworpen met meer openheid dan definitie. (openheid wordt in de Human Design bodygraph weergegeven door alles wat wit is). Dat betekent simpelweg dat er enorme receptors zijn voor conditionering, die ingekleurd worden door anderen en je omgeving. Wanneer we onszelf kunnen de-conditioneren, dan wordt de openheid in onze design in plaats van een inprenting een bron van wijsheid. Dat is wanneer we vanuit ons design gaan leven. Zolang je keuzes die tot stand komen door conditionering, wordt ook je eigen definitie (alles wat in je bodygraph een kleurtje heeft) en wat onze eigen en unieke potentie moet voorstellen, vervormd. Wil je weten hoe jou bodygraph eruit ziet, kijk dan even op jovianarchive.com om je eigen chart op te vragen.
De meerwaarde van je wel dieper in je eigen design te gaan verdiepen is om meer inzicht te krijgen over specifieke thema’s in je leven en hoe verwarring en verstrikking van de mind werkt, en hoe je jezelf daaruit kunt bevrijden. Wanneer je je eigen definitie beter leert kennen en hoe de not-self mind werkt, krijg je steeds meer helderheid waardoor je kunt gaan vertrouwen op je eigen beslissingsproces.
In mijn leven en mijn werk is Human Design an sich geen doel, het is een middel wat inzicht geeft en je helpt bewust te worden van je not-self patronen waardoor je richting gaat ervaren.
Wanneer je merkt dat je op een bepaald levensterrein vastloopt of simpelweg als je meer inzicht in jezelf wilt, kan Human Design een leidraad zijn bij je proces. Wil je daar begeleiding bij, in zowel ja persoonlijke als zakelijke leven, dan ben je zeker bij me welkom. Je kunt vrijblijvend een kennismakingsgesprek bij me aanvragen door me een e-mail te sturen
David